Cultuurhistorische analyse park beschikbaar

Begin 2012 is de cultuurhistorische geschiedenis beschreven in opdracht van de gemeente Utrecht door Bettina van Santen, adviseur Architectuurhistorie.

Uit de diverse archieven van de gemeente heeft ze achterhaald wat de ontwikkeling van het park is, beginnend in de late middeleeuwen. Het rapport geeft een schitterend beeld van de ontstaansgeschiedenis van het park. En ook een kritische analyse van de huidige toestand, zoals de volgende conclusies aangeven:

  • De relatie tussen park en Leidsche Rijn is nagenoeg verdwenen, evenals die tussen Meysterlaan en park
  • Het hele eiland, inclusief bunker, is zwaar begroeid geraakt en daardoor eigenlijk onherkenbaar.
  • Er is te veel verrommeling en verharding.
  • Er is te weinig eenheid van hekwerk: overal verschillende hekken.

De cultuurhistorica doet dan ook aanbevelingen, zoals:

  • Haal overbodige of te welige begroeiing weg
  • Maak het park weer zichtbaar vanaf Leidsche Rijn en andersom
  • Stel het toekomstig gebruik van het landhuis ten dienste van het park en versterk de relatie tussen landhuis – park – theekoepel én Leidsche Rijn, met name ook in de openbare ruimte
  • Streef naar eenheid in meubilair, hekwerken e.d.
  • Richt het gebiedje rond de toegang van het hertenkamp, milieupunt, aansluitend op de ruimte rond de bibliotheek opnieuw in

ga hier naar de inhoud van het rapport.

de Bunker toen

de Bunker in Park Oog in Al, 1946; E. Miedema (fotograaf), Het Utrechts Archief

Ergens onder die lelijke molshoop, door de struikjes bij het bruggetje, moet je nog bij deze bijzondere bunker kunnen komen. Vermomd als huisje. Een monument. In het bestemmingsplan: “Duitse bunker gelegen aan de oostzijde van Park Oog in Al, nabij de vijver. De gewapend betonnen geschutsbunker is van belang als karakteristieke geschutsbunker uit de Tweede Wereldoorlog, gebouwd volgens een speciaal ontwerp voor de Kriegsmarine. Het geschut bestreek het Merwedekanaal. Oorspronkelijk maakte de bunker deel uit van één van de drie verdedigingslinies rond de stad, voornamelijk als bescherming van de commandocentra van de Duitse Kriegsmarine