Vrijwel alle jongetjes worden groot, zo ook ons jonge pauwenmannetje. En dat betekent dat hij het nu geregeld aan de stok krijgt met zijn vader. Aangezien wij hem liever niet aan zijn moeder willen koppelen, zoeken we een andere plek voor hem.
Wie heeft er plek voor een prachtige pauw, opgegroeid in bij een hecht ouderstel, die volgend jaar al zijn prachtige veren kan laten zien? Hij is niet gekortwiekt. En als er op die plek andere (jonge) pauwtjes zijn, helemaal mooi!
een laatste blik op onze geweldige bok in Park Oog in Al
Vandaag namen we afscheid van de grote bok die drie jaar geleden onze dierenweide kwam versterken, en ook van zijn drie zonen.
De dierenweide is flink gegroeid dankzij hem: in totaal liepen er na twee zomers 14 nakomelingen rond. Daarmee is de groep nu gegroeid naar 21 herten.
Het vertrek moest plaatsvinden vóór aanvang van de bronstijd, zodat er niet een lichting zou kunnen komen van de bok en zijn dochters of van de andere bokken. En om de hertenpopulatie op de gewenste omvang van ongeveer 20 te kunnen houden.
De bok is vanaf vandaag te bewonderen op kasteel Sandenburg bij Langbroek.
klik op het plaatje voor een gedetailleerde weergave (pdf)
In een bewonersavond op het stadskantoor presenteerde de gemeente haar plannen voor de aanpak van de bunkerheuvel en het voorpleintje van de dierenweide. Het was een goede en informatieve bijeenkomst.
Er kwam eerst een aantal recente veranderingen aan de orde. Zo werd er gesproken over de entree aan de Beethovenlaan; iedereen vond het een mooie verbetering, maar er kunnen nog wel wat puntjes op de i. De lemen toplaag van de (nieuwe) paden voldoet nu niet; de gemeente zegde toe dit op te gaan lossen. Ook komen er prullenbakken bij (volgens het ontwerp) en word er gekeken of daar de dwarsbalkjes niet uit kunnen zodat er meer grotere objecten in kunnen.
Nogmaals werd gesproken over de beleidslijnen uit het plan: fietsen op voetpaden moet worden ontmoedigd (er komt een sluisje) en (teveel) auto’s horen niet in het park, helemaal niet als onderdeel van woon-werkverkeer.
Het terrein rond de bunkerheuvel wordt opgeknapt; de bunker komt meer vrij te staan en er komen natuurlijke elementen om mee te spelen of over te lopen. Het voorpleintje bij de dierenweide wordt zo heringericht dat zichtlijnen beter worden en contact met de dieren makkelijker.
De gemeente neemt de input van de aanwezige bewoners mee en gaat op een aantal punten terug naar het park en de tekentafel.
In Park Oog en Al leven nu 19 herten: Elf (oudere) hindes, één volwassen bok, vier jonge hindes en drie jonge bokjes. De zeven jongen zijn allen geboren in de periode juni-juli 2016, als resultaat van de plaatsing van de bok in augustus 2015. Dat hadden we toen niet verwacht. Maar binnenkort kunnen we weer nieuwe bokjes verwachten. Sommige hindes hebben een duidelijk buikje. Maar hoeveel gaan er komen? Wie dat vooraf raadt, krijgt een prijs! Vul rechts of onderaan het formulier in en maak kans op een waanzinnig Park Oog in Al – verrassingspakket!
Wat weten we over deze herten?
Misschien wat kennis waarmee je je gok kunt beredeneren: Onze hertensoort (damherten; Artiodactyla Cervidae Dama) leven in het wild in groepen van maximaal 30 dieren[1]. Er is dan meestal maar één volwassen bok als leider van de groep. Elders zwerven vrijgezelle andere mannetjes soms gezamenlijk op zoek naar een andere bok om uit te dagen.
Hindes kunnen tot ongeveer hun 15e levensjaar jongen krijgen[2]. Herten kunnen (in gevangenschap) wel 20 jaar worden. De draagtijd varieert van 229 tot 237 dagen. Na geboorte duurt het nog 16 maanden voordat een vrouwelijk kalfje seksueel volwassen is, bij mannetjes is dit 17 maanden. Maar in het algemeen planten de mannetjes zich niet voort tot een jaar of 4 wanneer er een ander mannetje in de buurt is[3]. Hindes zijn uitgegroeid wanneer ze zo’n 4-6 jaar oud zijn, bij bokken is dit 5-9 jaar. Hindes kunnen elk jaar opnieuw jongen krijgen, en zijn er vaak weer voor in na een zoogtijd van 12 weken.
Bronnen
[1] Nowak, R.M. Walker’s Mammals of the World, 5th Ed, Vol II. en wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Damhert
Een bericht op twitter van bewoner Nanda Wismeijer laat zien dat je niet altijd kunt relaxen in het park. Daarmee stelde ze een kwestie aan de orde die al langer onderwerp van gesprek is: het gebruik door het park van fitnessclubs, bootcamps, evenwichtskunstenaars, zwangerschapsgymmers, yogaclubjes, en andere commerciële sportinitiatieven.
Zeker nu het ‘s avonds weer aangenaam vertoeven is, verdringen de sportinitiatieven zich op de grasvelden in het park. Er wordt op sommige avonden meer gesport in Park Oog in Al dan in sportpark Marco van Basten.
Een online peiling onder een artikel over bootcamps in parken op duic.nlgeeft op dit moment aan dat een minderheid van de bezoekers vindt dat er regels moeten komen. Michiel Wijn (van de stichting Wilhelminapark) verwoordt in het artikel op duic.nl ook onze gedachten goed: “Laten we zuinig zijn op onze stadsparken, hun draagkracht is niet onbeperkt.” Onze vraag is: moeten we hier iets mee? Moeten er grenzen of voorwaarden gesteld worden? Of moeten we vooral blij zijn dat het park zo goed gebruikt wordt?
Vrijwel alle jongetjes worden groot, zo ook ons jonge pauwenmannetje. En dat betekent dat hij het nu geregeld aan de stok krijgt met zijn vader. Aangezien wij hem liever niet aan zijn moeder willen koppelen, zoeken we een andere plek voor hem.
