Over de ontstaansgeschiedenis van Park Oog in Al is op deze site veelvuldig gesproken. J.J.Denier van der Gon heeft het park in 1921 ontworpen. Het park is naar zijn ontwerp aangelegd. Daarmee kreeg het park Oog in Al de kenmerken van een Engelse landschapstuin: Romantische landschappen met grote grasvelden, veel bomen, bloemperken én de doorkijkjes geven de bezoekers het gevoel van rust en ruimte. De bloemperken geven geur en kleur.
Helaas zijn in de laatste decennia de bloemperken verwijderd. De fontein in de grote vijver werkt niet meer. De entrees van het park zijn onduidelijk geworden. Sinds wij de herten niet meer mogen voeren zijn ook de konijnen, schapen, geiten, pauwen, kraanvogels, duiven enz. verdwenen en heeft het park een deel van zijn educatieve funktie verloren.
Het park is onderhoudsarm geworden: De gemeente heeft gekozen voor minimaal onderhoud en toezicht. De parkwachter is weggesaneerd en waar geen controle is ontstaat verloedering. Om deze verloedering van het park te stoppen zijn o.i. enkele korte termijn maatregelen nodig:
- de parkstructuur, het patroon van de paden én de zichtlijnen moeten worden hersteld
- het hekwerk (tussen woning en voetpad) moet tijdelijk teruggeplaatst worden in de bocht van de Meijsterlaan.
- bij het voetpad de Hoogte (langs de violenheuvel) moeten fietssluizen geplaatst worden
- Bij de ingangen aan de Beethovenlaan moeten fietssluizen geplaatst worden
- Bij de voorkant van het hertenkamp moeten fietssluizen geplaats worden
- Er moet betere verlichting komen
- De vlierstruiken rondom het hertenkamp moeten gesnoeid worden (vanwege de zichtlijnen)
- Het park moet de monumentenstatus krijgen en erkend worden als beschermd stadsgezicht.
Maatregelen voor behoud en herstel van het park:
- de zichtlijnen moeten definitief hersteld worden
- Bomen en lantaarnpalen (Beethovenlaan en Mozartlaan) moeten daarvoor verplaats worden.
- De bloemperken bij de entrees moeten worden teruggeplaatst
- De plantenborders moeten hersteld worden, zodat de romantiek terugkomt in het park in geur en kleur.
- Er moet opnieuw worden geplant rondom de bunker, het bunkerpad en de bankjes moeten worden teruggebracht.
- de fontein (op krachtstroom) moet worden teruggeplaatst in de grote vijver
- De diversiteit in de hertenweide moet weer terugkomen: de pauwen moeten terug, maar ook de eenden, geiten, ganzen, kippen enz.
- Er moeten duidelijke entrees komen van het park
- Er moet een parkreglement komen
- Honden moeten worden aangelijnd
- Er moet informatie worden gegeven over de cultuurhistorie van het park
- Er moet een parkwachter worden aangesteld
- De educatieve funktie van het park moet worden versterkt in samenhang met de cultuurhistorie
- Deze maatregelen moeten gefaseerd worden ingevoerd.
Als wij kiezen voor beheer en behoud van het park Oog in Al gaat het hier om de minimale eisen op korte termijn en inzicht voor de lange termijn om het park weer op het niveau te brengen zoals bedoeld door de ontwerper J.J.Denier van der Gon:
Een stadspark met allure een mix van sociale recreatieve funkties met behoud van de cultuur historie
Een stadspark met grandeur, dat wij ook voor de komende generaties willen behouden!
Rondom het Julianapark is al de nodige discussie ontstaan (zie bijvoorbeeld een reactie van de Wijkraad Noordwest en artikel op DNU) door het voornemen van de gemeente om te stoppen met de dierenweides in Utrecht. Deze maatregelen gaan echter ook over onze eigen dierenweide in Park Oog in Al.
